συγγραφέας 
 
  Πόσο αρχαίο είναι το παρόν… 
 

Τον πρώτο μήνα του χρόνου μαζί με τις κρυστάλλινες ευχές μου για μέλλον διαφανές σας καλώ  να παραβιάσουμε τους νόμους περί Μοίρας. Μπορεί να μην ξέρουμε τι κλώθει η Μοίρα μας για το καινούργιο έτος αλλά ξέρουμε τα τρία κακά γράμματα της μοίρας μας: ΔΝΤ.

Ας πάρουμε στα χέρια μας το πεπρωμένο. Ας μην αφήσουμε τις  τρεις αδελφούλες, την Κλωθώ, τη Λάχεση και την Άτροπο να  κλώθουν, να μετράνε και να σιγοκόβουν το νήμα της ζωής αυτού του τόπου. Λένε πως μόνο μεθυσμένες  οι μοίρες μπορούν να δώσουν αναβολή. Ας μεθύσουμε λοιπόν  τις μοίρες με ονειροβολήματα  και  έντιμες υποσχέσεις για πρόοδο, ευημερία και κοινωνική δικαιοσύνη. Ας μην τις αφήσουμε να ορίσουν εκείνες την ευτυχία ή τη δυστυχία μας.

Ας μην πούμε ήταν της μοίρας μας γραφτό της μοίρας μας γραμμένο.

Αυτός ο τόπος έχει πιο γερή κλωστή από άλλους. Εκεί που τον περιμένεις, θεραπεύεται. Το έχει αποδείξει το αρχαιότατο παρόν.

 

Ο κόσμος χρειάζεται ονειρευτές

και ο κόσμος χρειάζεται ανθρώπους της πράξης.

Αλλά πάνω απ΄ όλα, ο κόσμος χρειάζεται ονειροπράκτες

Ανθρώπους  που κάνουν πράξη τα όνειρά τους

 

(από το υπό έκδοση βιβλίο: Ο δάσκαλος με τα όνειρα στα μάτια)